مایتی و همکاران تحریک ماکروفاژها را با غلظت‌های مختلف هتروگلیکان جدا شده از P. ostreatus گزارش کردند و لاوی و همکارانش.
قارچ خوراکی بسته بندی شده برای خانم های خانه بسیار کاربرد دارد.
اثرات ضد تکثیری و پیشاپوپتوز روی سلول های سرطان روده بزرگ از یک عصاره آبی پلی ساکارید را گزارش کردند. علاوه بر این، جدیناک و همکاران.
به این نتیجه رسیدند که قارچ صدفی خوراکی به دلیل فعالیت ضد التهابی و پتانسیل آن برای کنترل التهاب، ممکن است یک غذای کاربردی در نظر گرفته شود.
علاوه بر این، P. ostreatus اثر هیپوکلسترولمیک را روی موش‌های مبتلا به کلسترول طبیعی یا هیپرکلسترولمی و اختلالات کلسترول ارثی نشان می‌دهد.
نویسندگان دیگر برخی از گونه های پلوروتوس را با این اثر هیپوکلسترولمیک نیز گزارش کردند. با توجه به Manzi و Pizzoferrato [50]، ظاهراً Pleurotus pulmunarius غنی‌ترین منبع β-گلوکان قارچی است. آنها همچنین به این نتیجه رسیدند که بتا گلوکان موجود در قارچ در بخش غذایی محلول و نامحلول توزیع می شود.
نویسندگان به این نتیجه رسیدند که P. eryngii بالاترین محتوای فنولیک را دارد و پس از آن P. djamor قرار دارد. علاوه بر این، دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بهتر و P. citrinopileatus دارای اسید اسکوربیک و فعالیت کیلیت بیشتری بود.
کاناگاساباپاتی و همکاران اثرات ضد توموری و خواص آنتی اکسیدانی توسط گزارش شده است. عصاره های آبی و بوتانولی بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی را نشان دادند و با محتوای فنلی کل مطابقت داشتند.
همچنین، یک ریبونوکلئاز از P. sajor-caju فعالیت های ضد میکروبی، ضد جهش زایی و ضد تکثیر را نشان داد. با این حال، فعالیت ضد تکثیر این قارچ ممکن است ناشی از پروتئین‌های خاص، ترپنوئیدها، استروئیدها، اسیدهای چرب و ترکیبات فنلی باشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.