به طور کلی، نگرانی های زیست محیطی و سلامت انسان مرتبط با کاربرد بیش از حد کود، نتیجه دو مشکل اصلی است: اختلال در چرخه طبیعی N و فسفر مواد مغذی به دلیل تزریق انبوه کودهای N و فسفر. و رهاسازی ناخواسته فلزات سنگین و رادیونوکلئیدها از کودهای معدنی و عوامل بیماری زا، داروهای دامپزشکی و اختلالات غدد درون ریز از کودهای آلی.
استفاده از کود شیمیایی سفید 50 کیلویی 1401 به درختان میوه برای تحریک القای گل، افزایش تشکیل و رشد میوه، تولید میوه‌های با کیفیت بالا و افزایش عمر انباری میوه‌های برداشت شده رایج است. بیشتر فواید کودها تنها در صورتی حاصل می شود که عواملی غیر از کمبود مواد معدنی به طور جدی رشد را محدود نکنند.
حفظ عملکرد درختان میوه در مناطق گرمسیری بدون دوره آیش یا مصرف کود دشوار است. گاهی اوقات می توان با رشد درختان زراعی همراه با سایر درختان، اغلب حبوبات تثبیت کننده N، عملکرد قابل قبولی را بدون کود به دست آورد.
به عنوان مثال، در مزارع قهوه، ریشه درختان کاشته شده انتخاب شده می توانند مواد مغذی معدنی را از عمق خاک خارج از دسترس ریشه های قهوه جذب کنند. چنین مواد مغذی در نهایت در بستر به سطح خاک بازگردانده می شوند و متعاقباً برای جذب توسط ریشه درختان قهوه در دسترس قرار می گیرند.
محلول پاشی کودها گاهی اوقات برای تکمیل کاربردهای خاک به منظور تحریک رشد تولیدمثلی استفاده شده است. اسپری های کلسیم برای اصلاح طیف گسترده ای از اختلالات میوه استفاده شده است.
مزایای محلول پاشی B، Cu، Mg، Mn و Zn نسبت به کاربردهای خاکی شامل اثربخشی بالا، واکنش سریع گیاه و کاهش سمیت ناشی از تجمع بیش از حد عناصر خاص در خاک است. یک عیب این است که اثرات اسپری موقتی است.
عنصر اصلی که اغلب برای رشد تولیدمثلی کمبود دارد N است. تقریباً یک سوم از کل نیاز سالانه نیتروژن درختان سیب 20 ساله و یک پنجم از درختان 25 ساله در میوه استفاده شد و حذف شد. زمانی که میوه ها برداشت شدند.
از این رو، کاربردهای سالانه نیتروژن در درختان میوه، شیوه های استاندارد هستند. پتاسیم و منیزیم تنها زمانی باید اضافه شوند که نیاز به آن‌ها مشخص شود. فسفر در بسیاری از باغات کمبود ندارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.